kaç gündür çektiğim işkencenin haddi hesabı yok !!... yeni bir eve taşınmak ne kadar zormuş arkadaş ! önce temizlik faslı, ki en beteri. bizden önce o evde oturan erkek öğrencilere çoook pis sövdüm bol bol. o mutfakta ki o yağ lekelerini bir kez temizlemeyi hiç düşünmediniz mi ? hadi onu geçtim. ocak bir başta buz dolabı bir uçta. oradan oraya nasıl o yağları sıçratmayı başardınız ?? ikinci berbat aşama simsiyah olmuş halıfileks düşünün.haydeee kollara kuvvet. sil babam sil. sonunda bir baktık bizim halılar aslında açık kahveymiş. tabi evde bayram sevinci.. 

   işin zor kısmını atlattık derken hoop eşyaları taşıma faslı geldi. in, çık, kaldır, indir... belim koptu, kolumda, bacağımda derman falan kalmadı. bel fıtığı olursam sırf bu yüzdendir. valiz üstüne valiz.. her gün dolabın karşısına geçip, '' ama giyeceğim hiç bir şeyim yok! '' diye söylenen ben, o valizleri hazırlarken, bir de kendime sövdüm sövüştürdüm. ohh iyi yapmışım.. sonra onları yeni evdeki dolabına yerleştir, yeniden düzen kur falan.. off anlatırken ruhum sıkıldı !!... düşünün bir de yaşadığınızı. yazık bana !!


    gelelim sonuca. son eşyalar yüklendi. sabaha yolcuyum. yarını da az hasarla atlattık mı, oh evim evim güzel evim diye kurulacağım bir köşeye. bulaşıkmış, temizlikmiş beklesin işi ne! günlerce uğraşmanın sonunda bol bol dedikodu, kahveler beni bekler.. ohh hayali bile güzel. bir an önce o işkence dolu saatleri es geçelim, keyif dolu anlaraa koşalım  :)